با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ رویکرد جدیدی در جهان آغاز شد، رویکردی که ناشی از ارزش‌ها، نظریه‌ها و گفتمان اسلامی ایرانی بود و در دنیای دو قطبی آن زمان که مکاتب غربی و شرقی با نام لیبرالیسم و کمونیسم حکمرانی می‌کردند، تازگی داشت. ماحصل انقلاب اسلامی ایران، تأسیس نظام جمهوری اسلامی ایران بود. نظام منحصر به فردی در دنیا که باید رویکرد و گفتمان جدیدش را به جهان مخابره کند.
در آن زمان، گردشگری در عرصه بین‌الملل با رویکرد مادی گرایی و انسان محوری شناخته می‌شد و کمتر کشور، جریان و افرادی به ذات معنوی گردشگری توجه داشتند.
گردشگری عمدتا به تفریحات با جاذبه‌های کاذب و سرگرمی‌های ناسالم که در ایران قبل از انقلاب هم موجود بود، خلاصه می‌شد. با وجود انقلاب اسلامی به گردشگری در آیات و روایات توجه بیشتری شد و این حقیقت روشن شد که گردشگری در اسلام، مستحب موکد است و در قرآن کریم امر به گردشگری شده و در احادیث معصومین به سفر برای کسب علم، تجربه و آداب زندگی و از طرفی به دوستی با افراد با فضیلت و… تأکید شده است.
گذشته از مقایسه نسبت افزایش آمار گردشگران بعد و قبل از انقلاب اسلامی، آن چه حائز اهمیت است، معرفی رویکرد جدید ایران در گردشگری است که در جهان کمتر به آن توجه شده است که نام آن گردشگری تعالی‌بخش است.
این رویکرد در گونه‌های مختلف گردشگری اگر حاکم باشد، گردشگر از گردشگری به تعالی (رشد معنوی، فکری و اخلاقی) خواهد رسید به طور مثال در طبیعت‌گردی به نشاط افزایی جسمی و روحی، در گردشگری مذهبی به تکامل معنوی و در گردشگری تاریخی به عبرت آموزی دست خواهد یافت.
اگر پس از انقلاب در ترویج این رویکرد موفق بودیم، دیگر دغدغه حفظ منابع فرهنگی و طبیعی جامعه میزبان را نداشتیم زیرا گردشگری که رویکردش تعالی‌بخش است، هیچ وقت به محیط زیست آسیب نمی‌زند، هیچ موقع اقدام به ناهنجاری در هنگام گردش نمی‌کند، اصلا دخالت در طبیعت نمی‌کند و گردشگری را تبدیل به یک آسیب اجتماعی خواهد کرد.
متأسفانه هنوز در ایران، رویکرد مادی و اقتصادی صرف بر گردشگری حاکم است با این که در راهبردهای ملی راهبرد کلان ۷ نقشه مهندسی فرهنگی کشور به نهادینه‌سازی الگوها و سازوکارهای اسلامی نشاط و شادابی در سفر و گردشگری اشاره شده است و در اقدامات آن به ارائه الگوهای اسلامی در گردشگری و توسعه فرهنگ اسلامی و انقلابی به واسطه گردشگری به جهانی شدن گفتمان اسلام ناب محمدی تأکید شده است و حتی در سیاست‌های کلان بخش گردشگری نیز به بالا بردن سطح فرهنگ عمومی در عرصه گردشگری، توسعه پایدار گردشگری با رعایت ارزش‌های فرهنگی جامعه، معرفی چهره ایران اسلامی، تحکیم وحدت و وفاق ملی به واسطه گردشگری ذکر شده است اما در عمل فاصله گردشگری با روح انقلاب اسلامی و افق تمدنی آن بسیار است.
یکی از مطالبات اصلی از دولت سیزدهم در گردشگری قطعا ترویج رویکرد تعالی‌بخشی گردشگری است.
تعالی‌بخش پارادایم جدید وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در گام دوم انقلاب باشد چون که مدعی تشکیل دولت اسلامی در سال ۱۴۰۰ هستیم باید با این رویکرد وارد مرحله بعدی ایجاد جامعه اسلامی شویم و زمانی جامعه اسلامی داریم که رویکرد حاکم بر گردشگری کشور، تعالی‌بخش باشد و آن گاه فرصت تمدن‌سازی نوین اسلامی را خواهیم داشت.
انتهای پیام/
